Leczenie nadpotliwości
Pocenie się to naturalny proces każdego z nas. Pocimy się w przypadku aktywności ruchowej lub wysokich temperatur w naszym otoczeniu. Pot to naturalny ochładzacz ludzkiego organizmu gdy jest za ciepło. Jeżeli pocenie się występuje za często, a zwłaszcza wtedy gdy się go nie spodziewamy jest to oznaka tego, że dzieje się z naszym organizmem coś niedobrego. jeżeli pocenie się jest bardzo nasilone niezależnie od pory roku znaczy to, że nasze ciało cierpi na tak zwaną nadpotliwość. Nadpotliwość jest wstydliwym problemem wielu osób. Przed przystąpieniem do leczenia nadpotliwości powinniśmy określić jej przyczynę. Przede wszystkim Należy wykluczyć choroby ogólnoustrojowe, jakie mogą być powodem tej przypadłości. Nadmierne pocenie się może być objawem różnego rodzaju chorób lub następstwem przyjmowania leków. Natomiast nadpotliwość miejscowa może być sygnałem, że mamy uszkodzone jakieś nerwy. Do procesu leczenia nadmiernej potliwości wykorzystywane są często preparaty takie jak: antyperspiranty i dezodoranty. Kolejną metodą walki z nadmierna potliwością jest stosowanie preparatu z chlorkiem glinu, które stosowane wyłącznie na noc i tylko do momentu gdy zahamowaniu ulegnie proces nadmiernego pocenia się. Kolejnym sposobem radzenia sobie z nadmiernym i niechcianym poceniem są Leki przeciw cholinergiczne- są to leki, które skutecznie ograniczają wydzielanie potu, ale są powodem występowania wielu niepożądanych skutków ubocznych. Do kolejnych sposobów radzenia sobie z nadmiernym poceniem zaliczamy zabieg o nazwie „Sympatektomia”. Jest to zabieg zniszczenia przecięcia włókien nerwowych, które wpływają na unerwienie gruczołów potowych. Ze względu na silne działania niepożądane stosuje się ją tylko w bardzo ciężkich przypadkach nadpotliwości. podczas leczenia nadmiernej potliwości można także zastosować chirurgiczne usunięcie gruczołów potowych, albo liposukcję pocących się okolic. Z zabiegów, jakie mamy do wyboru w walce z nadpotliwościa jest jeszcze terapia mikrofalami, czy jonoforeza. Zabieg mikrofalami to uszkodzenie nerwów poprzez zastosowanie mikrofali, co powoduje zatrzymanie się nadpotliwości. Jonoforeza natomiast to podrażnienie kanałów w gruczołach potowych poprzez zastosowanie prądu stałego.
Co to jest nadpotliwość?
Pocenie się to bardzo ważny proces zachodzący w naszym ciele. Pozwala on na utrzymanie stałej temperatury ciała oraz pomaga usuwać toksyny z organizmu. Całkowite wyeliminowanie pocenia się jest nie tylko niemożliwe, ale przede wszystkim mogłoby być bardzo szkodliwe dla gospodarki naszego ciała. Nadpotliwość jest jednostką chorobową samoistną, nie jest ona wywołana przez choroby organiczne. Powoduje nadmierne pocenie się owłosionej skóry głowy, okolicy pach, stóp i dłoni. Choroba ta jest spowodowana zaburzeniem funkcjonowania układu nerwowego, jest dziedziczona genetycznie.
To wstydliwa, ale powszechna dolegliwość. Ludzie zmagający się z nią czują się niepewni, zakłopotani, często rezygnują z kontaktów towarzyskich. Z pomocą przychodzi nowoczesna medycyna estetyczna, oferująca skuteczne zabiegi.
Przyczyny nadpotliwości
Pot składa się głównie z wody, soli i tłuszczów. Poprzez pocenie człowiek pozbywa się ciepła z organizmu. Ilość wydzielanego potu zależy m.in. od temperatury otoczenia i aktywności fizycznej. Jeśli pacjent skarży się np. na stale wilgotne pachy albo dłonie, niezależnie od zmęczenia, stresu, czy pogody, to znak, że cierpi na nadpotliwość. Przyczynami powstawania nadpotliwości są uwarunkowania genetyczne, cukrzyca menopauza czy andropauza, choroby tarczycy, silne przeżycia emocjonalne, nadwaga. Wzmożone pocenie może towarzyszyć stanom chorobowym spowodowanym infekcjami. Wtedy jednak ustępuje wraz z powrotem do zdrowia.
Zdarza się, że przyczyną nadpotliwości bywają zaburzenia neurologiczne. Dotyczy to tzw. nadpotliwości smakowej, czyli nadmiernej potliwości w okolicy warg, nosa i na czole. Występuje ona po spożyciu posiłku czy podczas żucia gumy. Nadpotliwość może być przyczyną poważnych zaburzeń natury psychicznej. Nawet jeśli wynika z jakiegoś innego schorzenia, warto ją leczyć równolegle, by zwiększyć komfort życia.
Jakie są domowe sposoby na nadpotliwość?
Najważniejsza jest profilaktyka organizmu i leczenie występujących chorób. Warto nosić ubrania naturalne, na przykład bawełniane. Dzięki nim skóra będzie oddychać swobodnie, w przeciwieństwie do niektórych cięższych tkanin syntetycznych. Bardzo ważna jest odpowiednia dieta, bowiem nadmierną potliwość mogą powodować ostre, niezdrowe potrawy. Warto zmienić nawyki żywieniowe i stosować dietę lekkostrawną. Skuteczny jest też napar z szałwii.
Metody leczenia nadpotliwości
Najskuteczniejszymi metodami leczenia nadpotliwośći jest wstrzyknięcie toksyny botulinowej (botoksu) oraz leczenie laserowe. Obydwie metody są inwazyjne, ale bezpieczne i skuteczne. Dzięki nim możesz pozbyć się kompeksów i cieszyć się życiem.
Leczenie nadpotliwości botoksem
Wstrzykiwanie botoksu to bardzo skuteczna metoda, która polega na nakłuwaniu skóry roztworem toksyny botulinowej igłą tzw. insulinową. W zależności od części ciała, nakłuć może być od kilkunastu do kilkudziesięciu (ok. jedno na 1 cm skóry). Zabieg ten dla dobrego efektu powtarza się co pół roku. Botoks blokuje przewodnictwo nerwowe w gruczołach potu, dzięki czemu nie dociera do nich impuls (informacja) i nie zachodzi wydzielanie potu.
Botoks wykorzystuje się w medycynie od ponad 20 lat i przynosi on bardzo dobre rezultaty w leczeniu nadpotliwości. Zabieg nie przynosi pacjentowi praktycznie żadnego bólu. Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są: ciąża i okres karmienia piersią, nadwrażliwość na składniki preparatu, infekcje w miejscu planowanego podania preparatu, choroby z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, stosowanie leków wywołujących relaksację mięśni, zaburzenia krzepnięcia krwi.
Przebieg zabiegu wstrzykiwania toksyny bitulinowej
Substancja wprowadzana jest pod skórę za pomocą niezwykle cienkiej igły. Ważne jest określenie właściwych punktów iniekcji, w czym pomaga przed zabiegiem test Minora (próba jodowo-skrobiowa). Kiedy botox zostanie wprowadzony w skórę, blokuje impulsy nerwowe, które pobudzają gruczoły potowe. W efekcie można powiedzieć, że usypia bądź czasowo wyłącza gruczoły. Nie redukuje ich liczby, stąd zabieg ten należy powtarzać co 6–9 miesięcy. Po takim czasie toksyna botulinowa przestaje działać. Zabieg leczenia nadpotliwości botoksem trwa od kilkanastu minut do 1 godziny. Na dłoniach i stopach wykonywany jest po znieczuleniu miejscowym. Efekty widoczne są zazwyczaj po tygodniu.
Korzyści zabiegu wstrzykiwania botoksu
Zabieg jest bardzo skuteczny i hamuje działanie gruczołów potowych do 6 miesięcy. Zastosowanie kilku kuracji prowadzi do odzwyczajenia gruczołów potowych do wydzielania dużych ilości potu. Po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki toksyny botulinowej typu A, dochodzi do blokady działania nerwów, które zaopatrują gruczoły wydzielania zewnętrznego. To zapobiega wydzielaniu przez nie potu. Blokada zakończeń nerwowych utrzymuje się przez 6–12 miesięcy, po których powstają nowe zakończenia nerwowe, zastępując te wcześniej zablokowane. Niestety efekt leczenia utrzymuje się przez kilka miesięcy, ale w końcu zanika i zabieg trzeba powtórzyć. Podanie preparatu toksyny botulinowej pozwala na szybkie zahamowanie nadmiernego pocenia. Po zastosowaniu toksyny botulinowej nadpotliwość ustępuje całkowicie u ok. 90% pacjentów. Efekt usunięcia przykrych objawów nadmiernej potliwości przy zastosowaniu miejscowych iniekcji toksyny botulinowej jest duży. Jednakże leczenie nadpotliwości powinno być kompleksowe, więc dla osiągnięcia najlepszego efektu należy również pamiętać o unikaniu ostrych przypraw, kawy, alkoholu, częstej zmianie obuwia, noszeniu przewiewnych, wykonanych z naturalnych materiałów ubrań, redukcji stresu.
Wstrzykiwanie botoksu – po zabiegu
Po zabiegu można powrócić do swoich codziennych obowiązków, jednakże przez kilka dni ostrzyknięte miejsca należy traktować ze szczególną delikatnością. Unikać rozmasowywania obszarów pozabiegowych i nadmiernego ich ugniatania. Po zabiegu może pojawić się lekki obrzęk i zaczerwienienie. Zmiany te ustępują samoistnie po paru dniach i nie wymagają leczenia.
